بصيت من شباكى عالشارع الزحمه
عالناس اللى رايحه وجايه
المهموم و المبسوط و اللى بيضحك
و اللى مش باين عليه حاجه خالص
ورا كل واحد منهم حكايه
حكايات كتيره اوى
مالهاش اول من اخر
و حكايتى انا
حكايه من وسط الحكايات
حكايه بنت بتحاول تدور على نفسها وسط الزحمه
بتبص حواليها و تدعبس جواها
بتجرب و تحاول و ساعات تقع تتكسر
و تحس كان نهايه العالم جت و مفيش مخرج
لكن بزهو لتكتشف ان الحياه اهى ماشيه و ما بتستناش
و ساعات الفرحه تطيريها تخليها تلمس احلامها باديها
و كتير تتلخبط مش فاهمه ايه اللى بيحصل حواليها
مش طالبه كتير
غير بس انها ترسم حكايتها باديها
غير انها تفهم البنت اللى بتطل عليها كل يوم من مرايتها
و اهى فى الاخر عارفه
ان حكايتها مجرد حكايه وسط الحكايات