الموضوع: قصة مكنش حلم
عرض مشاركة واحدة
  #1  
قديم 07-21-2014, 03:52 AM
 
Post قصة مكنش حلم
بسم الله الرحمن الرحيم

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

اولاً : الرواية أو القصة منقولة مش أنا الاكتباها

ثانياً : الرواية لـ أميرة حلمى

أتمنى تعجبكم

مكـانـش حلمـ " الحـلـقـه الاولى
========================

بنتين واقفين ورا شباك و الدنيا بتشتى برا
المطر عمال بينزل و هما بيعملو اشكال على ازاز اوضتهم بالبخار و هما فرحانين

تشيل ندى شعرها الى نزل على عنيها بطريقه طفوليه و تقول لـ فريدة

ندى : تفتكرى فى يوم من الايام يا فرى هنقدر نجرى فى المطرة و نطلع برا الدار دا

فريدة و هى لسه بتعمل اشكال : طبعا يا نودى بيقولو اما نكمل 20 سنه هنقدر نمشى من هنا لوحدنا
ندى بصت لفريدة بسرعه و قالتلها هى ماسكه دبدوبها : بس هنروح فين ؟

فريدة نزلت من ع الكنبه و هى بتمثل بطريقه الاطفال البريئه

فريدة : هنشترى بيت كبييير و نلونه بلون بمبى و ابيض زى بيت باربى
و نعيش فيه انا و انتى و نجيب اطفال كتير تعيش معانا
" و ترجع تقعد على الكنبه و تبص للشباك و للمطرة "
و لما المطرة تمطر نخرج كل الاطفال معانا يجرو تحت المطرة فى جنينه بيتنا

بصت ندى للمرة الى بتمطر برة و حطو البنتين ايديهم تحت دقنهم و كل واحدة بتتخيل
اليوم الى هيجرو فيه تحت المطرة

ندى : طفله جميله اووى ،، شعرها طويل عنيها زرقا و بشرتها بيضا
تحس فيها براءة عجيبه و اى حد يتمنى بنوته شبهها
فـ 5 ابتدائى يتيمه الاب و الام
عندها خاله بتيجى تزورها مرة كل سنه اما بتنزل مصر
لان شغل جوزها بيحكم عليه كدا ،، ماتت مامتها و باباها فى حادثه قدامها
من سنتين بس دا مأثرش فيها الا تأثير وقتى ،، و مع الايام ابتدت تنسى الحادثه
اما اتعرفت على الدار و الناس الى فيه و ظروف خالتها الماديه مخلياها مش عارفه تتكفل بيها ودتها دار ايتام

فريدة : قد ندى فى السن مالهاش اى حد الا عم واحد واخد حقها وورثها و رماها فى الدار
فريدة بتحبه اوى بس هو بيكرهها و دايما بتسأل عليه بس هو مش بييجى
بشرتها خمريه وعنيها عسلى و بتحب الخير اووى

****************

يقطع سرحانهم صوت الباب الى بيتفتح و تدخل مس امل

يجرو عليها ندى و فريدة و يحضنوها

امل : بنوتينى الحلوين لسه صاحيين ليه ؟؟

ندى : فريدة كانت بتقولى اننا اما نكبر هنجيب بيت كبير و نجرى تحت المطرة

فريدة غمزتها فى دراعها ووشوشتها : المفروض دا سر يا ندى

مس امل بأبتسامه : طب يلا على سريركو بسرعه عشان المدرسه بكرة يلا بسرعه

نامو ندى و فريدة على سرايرهم ،، و طلعت مس امل

خبط الباب تانى راحت ندى تفتح :

ندى : محمد ؟ انتا بتعمل ايه و ازاى دخلت المبنى بتاعنا

محمد : انا جبتلك الشوكولاته الى بتحبيها عشان مجبتهالكيش الصبح اما نسيت المصروف

ندى بإبتسامه : شكرا يا محمد

محمد بهمس : هتروحى بكرة المدرسه ؟

ندى : اه بس امشى لو حد شافك مش هيحصل كويس

محمد : متخافيش محدش هيشوفنى قولى لفريدة ان اسامه بيقولها انه زعلان منها عشان زعقتله

ندى : حاضر

محمد : هتلاقينى واقف قدام المدرسه بتاعتك بكرة ،، يلا تصبحى ع خير

ندى و هى بتقفل الباب : و انتا من اهله خلى بالك ع نفسك

فريدة قامت من السرير : على فكرة انا مش بحب اسامه اصلا ميزعل ولا ميزعلش

ندى قسمت الشوكولاته الى جابهالها محمد و ادت نصها لفريدة

فريدة : مش خايفه محمد يعرف انك بتقسميها معايا و يزعل

ندى : انتى اختى و صاحبتى و مقدرش اكل حاجه منغيرك ،، محمد طيب و مش بيزعل

خدتها فريدة و هى بتضحك و قعدو سوا ياكلوها

محمد : قمحاوى عنيه سودا شعرة ناعم فـ 1 اعدادى يتيم الاب بيقولو ان والدته عايشه بس محدش عارف هى فين
فقدهم فى حادثه فى الى بيقول انها فاقدة الذاكرة و فيه الى بيقول انها ماتت محمد بيسمع و يسكت لانه اتعود على العيشه ،، و الى حببته فى الدار اكتر هى ندى

===============================================

تانى يوم بعد انتهاء اليوم الدراسى ...

محمد واقف قدام المدرسه زى ما قالها و ابتسم اول ما شافها

ندى : فيرى محمد جه

فريدة : اكيد هيديكى الشوكولاته زى كل يوم

قرب محمد من ندى اداها الشوكولاته و مسك ايديها و هو ماشى جنبها و فريدة ماشيه من الجنب التانى
و اسامه بيعاتبها على انها علت صوتها عليه

**************
بعد مرور 4 سنين

محمد و اسامه بقمـ فـ 1 ثانوى و ندى و فريدة فـ 2 اعدادى

تدخل مس امل فـ اوضه ندى و فريدة و هم بياكلو الشوكولاته الى بيجبها محمد لـ ندى كل يوم

مس امل : ندى تعالى خالتك تحت و عاوزة تشوفك و فى خبر ممكن يفرحك

ادت ندى حته الشوكولاته الباقيه من نصيبها لفريدة و قامت لبست طرحتها بسرعه و هى فرحانه

ندى : كوليها اكيد خالتو جايبالنا حاجات كتير

فريدة و هى بتاكل : ايوة يا عم ربنا يوعدنى و عمى يجى يزورنى ،، متفتحيش الاكل الا اما تيجى هنا يا بت

***********************************

#تنزل_ندى_و تمشى_فى الجنينه مع مس امل عشان توصل للمبنى الى فيه مديرة الدار

تبص ندى على مبنى محمد ،، محمد يشوفها بالصدفه و هو نازل يشاورلها فى ايه
ترود ندى بالمشاورة بفرحه و هى بتقوله خالتو جت
ميفهمش محمد و يقلق بس يطمن اطمئنان نسبى انه شايفها فرحانه فـ يبتسملها

*************************

فـ اوضه المديرة

ندى داخله بتجرى على خالتها : خالتووووو وحشتينى اووووى

تجرى عليها خالتها و تحضنها و هى بتنزل دمعتين و فى سرها : بقيتى نسخه من مامتك يا ندى و بصوت تسمعه :
انتى وحشتينى اكتر يا حبيبتى عامله اييه

ندى و هى لسه فى حضنها بتحاول تعوض الحنان الى مفتقداة : كويسه بشوفتك يا خالتو

المديرة : عندى ليكى خبر حلو يا ندى ،، خالتو جايه تاخدك تعيشى معاها

ندى اول ما سمعت كدا بعدت عن حضن خالتها و هى مبرقه

اتفجأت خالتها بردة فعلها

خاله ندى : مالك يا ندى انتى مش فرحانه ؟

ندى : لا فرحانه بس ليه

خاله نندى : احنا جينا خلاص نعيش هنا مالوش لازمه وجودك هنا يا ندى

ندى : بس يا خالتو

خاه ندى : مبسش يا ندى يلا اطلعى سلمى على صحابك و جيبى الى عايزة تجبيه عشان عمو عماد
واقف برة بالعربيه

ندى حست لاول مرة انها كرهت جية خالتها و مبقتش عاوزاها تيجى اتكونت فى عيون ندى دموع متزلتهاش الا اما اخدتها مس امل و مشيت

و هى راجعه من نفس الطريق محمد لسه واقف مستنيها
بصتله ندى بأسى ،، قلق محمد تانى شاورلها فى ايه معرفتش ترود بحاجه بصت فى الارض و مشيت

طلعت ندى جريت فى حضن فريدة

فريدة بخضه : مالك يا ندى فى ايييه

ندى : خالتو جايه تاخدنى يا فريدة

فريدة بعياط : لالا متقولييش انتى هتمشى و تسيبينى

ندى : مصممه تاخدنى ،، انا مش عايزة امشى يا فريدة

فريدة : انتى مش هتمشى يا ندى مش هتمشى

ندى : محمد شافنى و اكيد قلق عليا انا مش عايزة اسيبكو
خالتو لو كانت بتحبنى مكانت خادتنى من زمان ايه الى فكرها بيياا

فريدة خدتها فى حضنها : مش هتمشى يا ندى

خبط باب الاوضه جريت ندى بفزع : متفتحيش يا فيرى دول اكيد جايين ياخدونى

صوت محمد بهمس من ورا الباب : افتحى با ندى انا محمد بسرعه

فتحت فريدة

جريت ندى على محمد اترمت فى حضن فريده و هى بتعيط

ندى : محمد خالتو جايه تاخدنى

محمد بفزع : ايييه

ندى : هتاخدنى يا محمد

محمد : محدش هياخدك منى يا ندى

ندى : مافييش بإيدى حاجه يا محمد

محمد : لا فى احنا هنهرب

فريدة بخضه من الكلمه هى و ندى : هنهرب ؟؟!!