| به نظر مي‌رسد ما از نظر فرهنگي آماده‌ايم که خبرهاي منفي را خيلي آسان باور کنيم،
و ترسي سيال در ما هست که به صورتي مزمن به هر چيز تازه‌اي تسري پيدا مي‌کند.
جهاني اينگونه ترس زده نمي‌تواند جهاني خوشبخت باشد.
درک و تصور عمومي در ميان مردم اين است که ما امروزه بيش از هر زمان ديگر در معرض خطر هستيم،
و اين گرايش روز به روز بيشتر مي‌شود و عواقب وخيم‌تري به بار مي‌آورد.
يک عامل موثر در درک و تصور مردم از خوشبختي‌شان تصوري است که مي‌توانند از آينده‌شان داشته باشند.
مردمي که در شرايط مصيبت باري زندگي مي‌کنند، اما معتقدند که اوضاع اينگونه نخواهد ماند و بهتر خواهد شد،
کلا بسيار راضي تر از کساني هستند که در ناز و نعمت زندگي مي‌کنند، اما فکر مي‌کنند وضعشان در آينده بسيار بدتر خواهد شد.
نگراني نسبت به آينده مي‌تواند بر امروز ما سايه‌افکن باشد. اما شايد به اندازه امروز دلايل ما براي نگراني اندک نبوده است.
|