נִפְעַל

يُعَبِّر الوزن الثانى فى قواعد اللغة العبرية عن المبنى للمجهول من الوزن الأول פָעַל
الفعل נִשְבַר إنكسر
الماضى
אני נִשְבַרְתי אנחנו נִשְבַרְנו
אתה נִשְבַרת אתם נִשְבַרתם
את נשברת אתן נִשְבַרתן
הוא נִשְבַר הם נִשְבְרו
היא נִשְבְרָה הן נִשְבְרו

المستقبل
אני אֶשָבֵר אנחנו נִשָבֵר
אתה תִשָבֵר אתם תִשָבְרו
את תִשָבְרי אתן תִשָבֵרנָה
הוא יִשָבֵר הם יִשָבְרו
היא תִשָבֵר הן תִשָבֵרנָה

الأمر
אתה הִשָבֵר אתם הִשָבְרו
את הִשָבְרי אתן הִשָבֵרנָה

اسم الفاعل
נִשְבָר - נִשְבֶרֶת – נִשְבָרָה
נִשְבָרים – נִשְבָרות

المصدر اللامى الاسم المشتق
לְהִשָבֵר הִשָבְרות
ملاحظات
1- الوزن الثانى هو المبنى للمجهول من الوزن الاول ولا يمكن استخدامه كمبنى للمجهول لأى فعل من وزن آخر فلا يكون المجهول من الوزن الثالث أو الخامس.
2- تضاف النهايات الى الفعل فى تصريفه فى الماضى.
3- فى المستقبل تشكل حروف الاستقبال الكسرة (الحيريق) ما عدا ضمير المتكلم بالامالة القصيرة (سيجول).
4- تصريف الفعل فى المستقبل مع ضمير المخاطب هو نفس التصريف مع الغائبة.
5- تصريف الفعل فى المستقبل مع المخاطبات هو نفس التصريف مع الغائبات.
6- يأتى اسم الفاعل بإطالة حركى عين الفعل من فتحة قصيرة (باتح) الى فتحة طويلة (قامص) مع وضع علامات التأنيث والجمع بحالتيه.
7- لا يوجد اسم المفعول فى هذا الوزن.
8- يأتى الأمر بحذف حرف الضمير فى الفعل فى المستقبل (ת) مع إضافة هاء والاحتفاظ بنفس التشكيل.
9- يكون الأمر مع ضمائر المخاطب مفرد وجمع فقط.
10- يأتى المصدر اللامى (والذى يعطى معنى المصدر المؤول فى العربية (أن ينكسر) بإضافة لام ساكنة الى الأمر.

__________________
سبحلن الله وبحمده سبحان الله العظيم